Pomimo iż na wolnym rynku przedsiębiorcy często uciekają się do praktyk, które można zakwalifikować jako czyny nieuczciwej konkurencji, procesy w sprawach nieuczciwej konkurencji należą raczej do rzadkości.
Zgodnie z ustawą o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji zakazane są czyny nieuczciwej konkurencji, przez które rozumie się działanie sprzeczne z prawem albo dobrymi obyczajami jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy bądź klienta.
Czyny nieuczciwej konkurencji można podzielić co do zasady na dwie grupy tj. rozpowszechnianie nieprawdziwych informacji o sobie lub o konkurentach (w tym nieuczciwa reklama) oraz nieuczciwe podbieranie rynku konkurentom.
Nieuczciwą konkurencją jest zarówno czyn polegający na rozpowszechnianiu nieprawdziwych wiadomości o konkurencie, jak i reklamowanie własnych produktów lub usług poprzez wskazywanie na cechy, których one nie posiadają. Bardzo częstymi przypadkami aktów nieuczciwej konkurencji jest naśladowanie produktów, czy też wprowadzające w błąd oznaczenia produktów m.in. co do pochodzenia, ilości, jakości, składników, jak również ryzyka wiążącego się z ich używaniem.
Przykładem nieuczciwych praktyk polegających na podbieraniu rynku oprócz utrudniania dostępu do rynku jest także nakłanianie pracowników konkurenta do zmiany pracodawcy bądź do nienależytego wykonywania swoich obowiązków, w tym naruszenia tajemnicy przedsiębiorstwa. Ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji z czyn nieuczciwej konkurencji uznaje również przekupstwo osoby pełniącej funkcję publiczną, organizowanie systemu sprzedaży lawinowej czy organizowanie działalności w charakterze konsorcyjnym.
Podkreślić należy, iż dla zaistnienia nieuczciwej konkurencji nie ma znaczenia, czy osoba, która dopuszcza się przedmiotowych czynów, ma świadomość tego, że postępuje w sposób nieuczciwy.
Przedsiębiorcy, którzy uciekają się praktyk nieuczciwej konkurencji muszą liczyć się z odpowiedzialności cywilną. W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji, przedsiębiorca, którego k=interes został zagrożony bądź naruszony może żądać: zaniechania niedozwolonych działań i usunięcia ich skutków, złożenia oświadczenia w odpowiedniej treści i formie, naprawienia szkody, wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, zasądzenia odpowiedniej sumy na cel społeczny.
Termin przedawnienia przedmiotowych roszczeń wynosi 3 lata i jest on liczony osobno dla każdego naruszenia.
Obok sankcji cywilnoprawnych dokonanie czynu nieuczciwej konkurencji może rodzić również sankcje karne.