Podczas budowy kanalizacji lub przyłączania do niej nowo powstałych domów zdarza się niekiedy, że gminy bądź przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjne żądają poniesienia przez właścicieli kosztów budowy przyłączy na odcinku, który wykracza poza granice ich nieruchomości.

Żądanie zapłaty za budowę odcinka, który znajduje się poza granicą działki właściciela pozbawione jest jednakże podstaw prawnych.

Zgodnie z art. 7 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym budowa urządzeń wodno-kanalizacyjnych należy do zadań własnych gminy. Naczelny Sąd Administracyjny (sygn. akt II OSK 730/06) orzekł, iż gmina nie może nakładać na mieszkańców obowiązkowych opłat za przyłączenie nieruchomości do sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, bowiem takie opłaty prowadziłyby do przeniesienia na mieszkańców gminy bezpośredniego i przymusowego finansowania zadań gminy poprzez obowiązkowy udział w kosztach budowy.

Na problem nadmiernego obciążania właścicieli nieruchomości zwrócił również uwagę Sąd Najwyższy w uchwale z 13 września 2007 r. (sygn. akt III CZP 79/07) uznając, że odcinek poza granicą posesji jest urządzeniem kanalizacyjnym, za które płaci przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne.

W przypadku więc, gdy budowę odcinka, który znajduje się poza granicą nieruchomości wykonano na koszt inwestora, o którym w art. 15 ust 2 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, ma on prawo ubiegać się od właściciela sieci tj. gminy bądź przedsiębiorstwa, zwrotu poniesionych wydatków, jako świadczenia nienależnego zgodnie z treścią art. 410 kodeksu cywilnego.

Pamiętać jednakże należy, iż w przypadku budowy sieci wodno-kanalizacyjnej właściciele nieruchomości będą uczestniczyli w kosztach jej budowy w formie tzw. opłaty adiacenckiej, która regulowana jest przepisami ustawy o gospodarce nieruchomościami.